Kuchnia

Puste talerze

Przepis na „risztę”, typowo zimowe danie, prosty makaron z soczewicą, przyniesiony kiedyś przez sąsiadkę z domu obok. Makaron był zagniatany ręcznie, ale można użyć gotowego, najlepiej pappardelle, który kształtem i strukturą przypomina ten, który jadłam w Palestynie.

Dowiedz się więcejPuste talerze

Betlejem – dom chleba

Betlejem, znane przede wszystkim jako miejsce narodzenia Jezusa Chrystusa, kryje w swojej nazwie wyjątkową symbolikę związaną z jedzeniem. Słowo „Betlejem” wywodzi się z języków hebrajskiego i aramejskiego i oznacza „Dom chleba” – bejt znaczy dom a lehem – chleb (hebr. Beit Lechem בֵּית לֶחֶם, aram. Bêth Leḥem). Nazwa ta odzwierciedla rolę regionu w czasach starożytnych jako miejsca o żyznych ziemiach, znanego z uprawy zbóż, zwłaszcza pszenicy i jęczmienia.

Dowiedz się więcejBetlejem – dom chleba

Makluba, czyli „do góry nogami”

Makluba to moje ukochane palestyńskie danie, przygotowuje się je w każdym domu zarówno na co dzień jak i od święta. Popularne także w Syrii, Libanie i Jordanii. Muzułmanie najczęściej jedzą makluby w piątki, a chrześcijanie w niedziele. Jest to potrawa jednogarnkowa, w której gotuje się razem ryż, mięso i warzywa układane warstwami, a następnie kładzie na talerzu, przechylając garnek do góry dnem. Stąd właśnie wywodzi się nazwa dania tłumaczona dosłownie jako „do góry nogami”. Została ona wymyślona podobno przez samego sułtana Saladyna, który w ten sposób określił maklubę zaserwowaną mu w Palestynie[1]. Pisemna wzmianka o maklubie pojawiła się po raz pierwszy w książce kucharskiej napisanej przez Muhammada bin Hasana…

Dowiedz się więcejMakluba, czyli „do góry nogami”

Falafelowa wojna

„Historia Izraelczyków i Palestyńczyków toczyła się w wielu aspektach równolegle, strona izraelska zwyciężyła, a palestyńska przegrała. Tam, gdzie wytycza się nowe granice, automatycznie pojawiają się pytania o własność, nie tylko w odniesieniu do ziemi, ale również potraw. Wiele dań niesie za sobą silny ładunek symboliczny oraz polityczny. Dla Palestyńczyków jedzenie jest właściwie ostatnią rzeczą, dzięki której mogą manifestować swoją tożsamość, mają więc poczucie, że jeśli falafel stanie się daniem izraelskim, zniknie prawo Palestyńczyków do ich kraju”. Nidal Kersh, Szakszuka, wydawnictwo Słowne, 2017 Moja miłość do palestyńskiego jedzenia zaczęła się wiele lat temu, kiedy na Boże Narodzenie dostałam…

Dowiedz się więcejFalafelowa wojna

Palestyna pachnie… kawą z kardamonem 

Każdy pewnie ma inne wspomnienia smaki i zapachy, które przywozi z podróży, dla mnie Palestyna zawsze będzie kojarzyć się z unoszącym się wszędzie aromatem kawy i kardamonu. Od parzenia kawy zaczyna się dzień w prawie każdym palestyńskim domu. Kawę podaje się przed posiłkiem i po nim.  Napój ten towarzyszy Palestyńczykom przez cały dzień. Gdziekolwiek nie pójdą – do sklepu, fryzjera, mechanika czy piekarni – z pewnością zostanie im zaproponowana filiżanka kawy. Każdy szanujący się właściciel zakładu czy sklepu trzyma na zapleczu termos z gorącą kawą i małe papierowe kubeczki gotowe, aby w każdej chwili ugościć ulubionego klienta. Kawa w Palestynie to coś więcej niż…

Dowiedz się więcejPalestyna pachnie… kawą z kardamonem 

Zatar – zapach palestyńskiej kuchni

Zatar – roślina biblijna Nie wszyscy wiedzą, że słowo zatar ma właściwie dwa znaczenia. Dla Palestyńczyków nazwa ta oznacza przede wszystkim roślinę rosnącą dziko na obszarze Lewantu. Polskie źródła czasem identyfikują zatar mylnie jako tymianek, lecz jego prawidłowa nazwa w języku polskim to lebiodka syryjska (Origanum syriacum), znana też jako dzikie oregano. Jest to ziele występujące na ziemiach palestyńskich, ale rosnące też w Libanie i Syrii. Gałązki osiągają do 60 cm wysokości i pokryte są małymi listkami (ok. 2,5 cm) o intensywnym zapachu i smaku, który dla mnie osobiście jest jakby mieszanką mięty i oregano. Wielu badaczy uznaje zatar za bilbijny hyzop…

Dowiedz się więcejZatar – zapach palestyńskiej kuchni

Co łączy kuchnię polską i palestyńską?

Na pierwszy rzut oka – nic. Kuchnia polska to przecież w dużej mierze dania z wieprzowiny, dużo ziemniaków, zup i kasz, a warzywa najczęściej pojawiają się na stołach w formie surówek albo na kanapkach. W Palestynie natomiast warzywa są faszerowane, przerabiane na pasty lub grillowane wraz z mięsem. Palestyna to w większości kraj muzułmański, w związku z czym wieprzowiny się po prostu nie je. Królową mięs jest jagnięcina, do której najczęściej serwuje się ryż, a płaskie placki, które nam przypominają bardziej naleśniki, tam nazywane są chlebem. Pomimo wielu różnic kulturowych i smakowych udało mi się jednak zauważyć kilka podobieństw w obu kuchniach. Palestyńskie kiszonki W pierwszym zetknięciu z kuchnią…

Dowiedz się więcejCo łączy kuchnię polską i palestyńską?

Kuchnia Gazy

Tradycyjny posiłek spożywany w Strefie Gazy podobny jest do tych przygotowywanych przez Palestyńczyków mieszkających na Zachodnim Brzegu. Kuchnia palestyńska obfituje w aromatyczne przyprawy i zioła, dania z ryżem serwowane z dużą ilością warzyw i mięsa, wszystko szczodrze polewane oliwą i tahiną. Jest podobna do innych kuchni lewantyńskich: libańskiej, syryjskiej czy jordańskiej. Najsłynniejsze palestyńskie dania: musachchan (ociekający oliwą kurczak podawany na chlebie ze smażoną cebulą i sumakiem), makluba (danie jednogarnkowe z ryżem, warzywami i/lub mięsem) czy słodki deser kunafa (chrupkie ciasto przekładane serem i oblane syropem różanym) serwowane są w każdym Palestyńskim domu, niezależnie od regionu. Jednak kuchnia w Gazie ma pewne wyróżniające ją cechy…

Dowiedz się więcejKuchnia Gazy

Tahini – płynne złoto Palestyny

Jeśli mielibyście kupić jeden składnik do swojej kuchni, który sprawiłby, że Wasze dania przeniosłyby Was na Bliski Wschód, to byłaby to właśnie arabska pasta tahini (inaczej: tahina). Ona – królowa kuchni. Sekret gładkiego hummusu, podstawa rozkosznej dymnej pasty mutabal, dodatek wielu deserów i sosów. Czasem dodaje się ją solo, polewając mięsne kofty lub ryby. Jeśli nie znacie tego połączenia, koniecznie to zmieńcie! Arabska tahini znacząco różni się od tej znanej nam z polskich marketów, pochodzącej najczęściej z Grecji lub Turcji. Jest bardziej płynna i kremowa, nie ma charakterystycznej goryczki, którą często spotykamy w gęstszych wersjach. „Sekretny składnik każdego…

Dowiedz się więcejTahini – płynne złoto Palestyny

Najdroższa oliwa świata

Palestyńskie drzewa oliwne należą do odmian wyjątkowo odpornych na suszę, a ich korzenie mocno trzymają się podłoża, niemal ignorując trudne warunki bytowania. W tej nieustępliwości Palestyńczycy widzą wzorzec niezłomnej postawy wobec trudów życia ich narodu oraz symbol wytrwałości i przywiązania do swojej ziemi. Tekstem o „najdroższej oliwie” inaugurujemy cykl minifelietonów poświęconych palestyńskiej kulturze kulinarnej i powiązanym z nią zagadnieniom: „Palestyna od kuchni”. Dobra wiadomość dla pasjonatów gotowania – znajdą się tutaj również przepisy. Zapraszamy w co drugi poniedziałek! Wyjątkowość Palestyńska oliwa jest wspaniała. Ma zielonkawy odcień, jest wyrazista w smaku i aromatyczna. Co czyni ją wyjątkową? Sposób jej uprawy.…

Dowiedz się więcejNajdroższa oliwa świata
Przejdź do treści