Palestyńska flaga zawisła przed ambasadą w Londynie
![Palestyńska flaga zawisła przed ambasadą Palestyny w centrum Londynu [Foto: Leon Neal/Getty]](https://vivapalestyna.pl/wp-content/uploads/2025/09/londyn-flaga-palestyny-scaled.webp)
W centrum Londynu, przed siedzibą dawnej Misji Palestyny, która od dziś pełni rolę ambasady Palestyny w Wielkiej Brytanii, uroczyście podniesiono palestyńską flagę. Ceremonia odbyła się w związku z oficjalnym uznaniem państwa palestyńskiego przez Londyn.
Podczas wydarzenia ambasador Palestyny w Wielkiej Brytanii, Husam Zomlot, zwrócił uwagę na symbolikę barw flagi: czerni oznaczającej żałobę, bieli – nadzieję, zieleni – ziemię oraz czerwieni – poświęcenie narodu palestyńskiego.
– Podnosimy ją w imię długiej drogi Palestyńczyków ku wolności i sprawiedliwości oraz w hołdzie milionom ludzi w Wielkiej Brytanii i na całym świecie, którzy wierzą w wolność – powiedział Zomlot.
– Podnosimy ją także jako zobowiązanie, że Palestyna będzie żyć, powstanie i będzie wolna – podkreślił ambasador.
W dalszej części przemówienia Zomlot zaznaczył, że uznanie państwa palestyńskiego to akt „naprawienia historycznych krzywd i wspólnego zobowiązania do budowania przyszłości opartej na wolności, godności i podstawowych prawach człowieka”.
Wezwał przy tym, by pamiętać, że decyzja ta zapada „w czasie niewyobrażalnego bólu i cierpienia, gdy przeciwko nam toczy się ludobójstwo – ludobójstwo wciąż negowane i bezkarnie kontynuowane”.
– Dzieje się to w chwili, gdy nasz naród w Gazie jest głodzony, bombardowany i grzebany pod gruzami własnych domów; gdy nasi ludzie na Zachodnim Brzegu podlegają czystkom etnicznym, są brutalizowani przez codzienny państwowy terroryzm, kradzież ziemi i dławiący system opresji – mówił ambasador.
Podkreślił, że uznanie Palestyny następuje „podczas gdy człowieczeństwo naszego narodu wciąż jest kwestionowane, nasze życie traktowane jak bezwartościowe, a nasze podstawowe wolności wciąż są odmawiane”.
– A jednak ta chwila jest aktem sprzeciwu wobec kłamstwa, odmową pogodzenia się z ludobójstwem jako ostatecznym wyrokiem, odmową zaakceptowania okupacji jako stanu trwałego, odmową wymazania i odmową dehumanizacji – zakończył Zomlot.