„The Lancet” o milczeniu wokół ludobójstwa w Gazie

30 lipca na stronie internetowej jednego z najbardziej prestiżowych pism medycznych na świecie, „The Lancet”, ukazał się artykuł domagający się przełamania selektywnego milczenia świata medycznego i naukowego wobec ludobójstwa prowadzonego przez Izrael w Gazie.

Tekst wraz z rozbudowanym Apendyksem zawierającym źródła i szczegółowe dane podpisali: Roberto De Vogli (z Centrum Praw Człowieka przy Wydziale Psychologii Społecznej i Rozwoju Uniwersytetu Padańskiego), Jonathan Montomoli (z Wydziału Anestezji i Intensywnej Terapii szpitala Infermi w Rimini), Ghassan Abu-Sittah (rektor Uniwersytetu w Glasgow) i Ilan Pappé (z Europejskiego Centrum Badań nad Palestyną University of Exeter).

Autorzy piszą, że w świetle dostępnych danych spodziewana w momencie narodzin długość życia spadła w Strefie Gazy w 2024 r. o ok. 35 lat. Jest to spadek większy niż odnotowany w czasie ludobójstwa w Rwandzie. Od października 2023 r. w Gazie odnotowano więcej zgonów dzieci niż w jakimkolwiek innym konflikcie; Gaza ma też dzisiaj największą per capita liczbę dzieci z amputowanymi kończynami.

System zdrowia był przedmiotem systematycznych ataków: łącznie 720 udokumentowanych ataków na cele związane ze służbą zdrowia (125 przychodni i punktów świadczenia usług zdrowotnych, 34 szpitale, 186 karetek pogotowia). Nigdzie na świecie, w żadnych innych działaniach zbrojnych, nie zginęło tylu pracowników służby zdrowia (ponad 1400 osób), pracowników ONZ (295 osób) i dziennikarzy (212 osób). Głód stosowany jest jako metoda walki z całą populacją.

Pomimo iż cały szereg agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych, specjalnych wysłanników ONZ, organizacji praw człowieka i ekspertów od problematyki ludobójstwa wypowiedział się już, że bez dwóch zdań w Strefie Gazy dokonywane jest ludobójstwo, „większość stowarzyszeń pracowników służby zdrowia, medyków i przedstawicieli nauk społecznych albo trwa w milczeniu, albo wydało uchylające się od jednoznaczności oświadczenia – odpowiedź w ostrym kontraście z ich błyskawicznymi i donośnymi głosami w odniesieniu do innych konfliktów, jak w przypadku Ukrainy” – piszą. Zwracają uwagę, że ten wzór zachowania wskazuje na selektywną, wybiórczą empatię, opartą na tym, którą grupę ofiar zaliczmy do „naszych”, a którą do „obcych” – na podstawie narodowości, grupy etnicznej, wyznania i sojuszy geopolitycznych.

Autorzy wskazują list otwarty, którzy sami ogłosili i wzywają ciała zawodowe wspomnianych profesji do niezwłocznego i stanowczego zajęcia jednoznacznego stanowiska.

Na koniec dodają, że „ludobójstwo w Gazie stanowi definiujący etyczny test dla globalnej społeczności pracowników służby zdrowia, nauk społecznych oraz dla stowarzyszeń akademickich. Milczenie nie wchodzi w grę”.

Źródło: „The Lancet” (wraz z Apendyksem).

List otwarty „Zakończyć milczenie! Stowarzyszenia akademickie muszą rozpoznać ludobójstwo w Gazie”.