Dzieci gorszego boga

„Nie mogli mówić, cierpieli na paraplegię. Dosłownie leżeli na tych łóżkach jak warzywa. Nie byli jedyni. Widziałam nawet małe dzieci z bezpośrednimi ranami snajperskimi w głowę i klatkę piersiową. To nie byli bojownicy, to były małe dzieci”. Tak „The Guardian” zacytował dr Fozię Alvi, kanadyjską lekarkę, która pomaga w leczeniu rannych Palestyńczyków w jednym ze szpitali w południowej Gazie. „The Guardian” udostępnił ekspertom wojskowym i patologom sądowym opisy i zdjęcia ran postrzałowych ośmiorga dzieci. Stwierdzili oni, że na podstawie samych opisów i zdjęć trudno jest jednoznacznie określić okoliczności strzelaniny, chociaż w niektórych przypadkach udało im się zidentyfikować amunicję używaną przez izraelskie wojsko. Jednak relacje naocznych świadków oraz udostępnione nagrania wideo wydają się potwierdzać doniesienia, że izraelscy żołnierze strzelali do cywilów, w tym dzieci.

Według raportu ONZ z lutego br. ataki na cywilów palestyńskich to nie tylko ostrzał przez snajperów armii izraelskiej, ale również przemoc o charakterze seksualnym, jak rozbieranie do naga i przeszukiwanie przez oficerów izraelskiej armii. Co najmniej dwie zatrzymane palestyńskie kobiety zostały zgwałcone, a innym grożono gwałtem i przemocą seksualną. Eksperci ONZ odnotowali również doniesienia, że izraelska armia wykonywała zdjęcia przetrzymywanych kobiet w poniżających okolicznościach i umieszczała je w Internecie. Według otrzymanych informacji w Gazie dokonywano arbitralnych egzekucji na palestyńskich kobietach i dziewczętach, często wraz z członkami rodziny, w tym ich dziećmi. „Jesteśmy zszokowani doniesieniami o celowych atakach i pozasądowych zabójstwach palestyńskich kobiet i dzieci w miejscach, gdzie szukały one schronienia lub podczas ucieczki. Według doniesień niektóre z ofiar trzymały białe kawałki materiału (flagi), gdy zostały zabite przez armię izraelską lub siły z nią powiązane” – twierdzą eksperci ONZ.

„Tradycja” brania za cel palestyńskich cywilów, w tym również dzieci, przez izraelskich snajperów jest znana ekspertom międzynarodowym od dawna. Już w 2019 r. raport Rady Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNHRC) wykazał, że istnieją dowody na to, że Izrael dopuścił się zbrodni przeciwko ludzkości, odpowiadając na protesty w Gazie, kiedy to snajperzy celowali w osoby, które można łatwo zidentyfikować jako dzieci. UNHRC ustaliła, że nagrania z miejsca zdarzenia, relacje naocznych świadków i dokumentacja medyczna wskazują, że izraelscy żołnierze otworzyli  bezpośrednio ogień do personelu medycznego i dziennikarzy relacjonujących protesty.  W tym raporcie możemy również przeczytać, że „Izraelskie siły bezpieczeństwa zabiły i okaleczyły palestyńskich demonstrantów, którzy w chwili postrzelenia nie stwarzali bezpośredniego zagrożenia śmiercią lub poważnymi obrażeniami dla innych, ani nie brali bezpośredniego udziału w działaniach wojennych” oraz że protesty miały „cywilny charakter” .

Izraelska gazeta „Haaretz” opisała jak izraelscy snajperzy urządzali zawody, który snajper przestrzeli więcej kolan Palestyńczyków w jeden dzień. W tej „dyscyplinie” izraelskiej armii dzienny rekord wynosił nawet 42 przestrzelone kolana Palestyńczyków. Było to podczas tzw. Wielkiego Marszu Powrotu w latach 2018-2019 na granicy Gazy z Izraelem. W ciągu prawie dwóch lat w cotygodniowych protestach zginęło ponad 200 Palestyńczyków, a prawie 8000 zostało rannych, w tym również dzieci.

Euro-Med Human Rights Monitor z kolei udokumentował liczne izraelskie operacje snajperskie, zabójstwa i egzekucje, których celem byli głównie cywile, w tym również kilkuletnie dzieci, w schroniskach, szpitalach, na ulicach i w zaludnionych obszarach mieszkalnych. Siły izraelskie również używają w tych atakach bojowych quadkopterów. To opracowane przez izraelski przemysł wojskowy drony o średnicy jednego metra o różnych cechach i właściwościach taktycznych. Są łatwe w programowaniu i zdalnej obsłudze elektronicznej, a ich konstrukcja przypomina helikoptery. Drony te posiadają bardzo precyzyjne przyrządy podsłuchowe i wysokiej jakości kamery. Mogą wykonywać dodatkowe zadania wojskowe, takie jak strzelanie i przenoszenie bomb, można je także zmodyfikować, by stały się dronami samobójczymi. Euro-Med Human Rights Monitor powtórzył, że specjalni sprawozdawcy ONZ i prokurator MTK muszą powołać międzynarodowe komitety praw człowieka, które odwiedziłyby Strefę Gazy i udokumentowały skalę zbrodni Izraela popełnionych na palestyńskiej ludności cywilnej, problem w tym jednak, że władze izraelskie odmawiają zagranicznym obserwatorom wstęp na teren Strefy Gazy.

David Ovadia to izraelski snajper, który ostatnio zasłynął z tego, że zamieścił na Instagramie zdjęcie, na którym trzyma karabin snajperski, przechwalając się, że jest w stanie zamordować 13 dzieci z Gazy w ciągu jednego dnia. Jego post został jednak w całości usunięty przez hakerów z grupy Anonymous. Ciekawe, że w tej sytuacji to grupa hakerów musiała zareagować i w sposób „nielegalny” usunąć post i zdjęcie snajpera, podczas gdy Meta chętnie blokuje i usuwa nie tylko posty ale również konta aktywistów propalestyńskich, jako „naruszające standardy społeczności”. Sam kilka tygodni temu doświadczyłem zawieszenia konta na Instagramie, a wcześniej wielokrotnie Instagram usuwał zamieszczone przeze mnie „niewygodne” posty. Moje konto obserwowało ponad 18 tys. osób.

Trudno jest mi nie wspomnieć w tym artykule o dwóch braciach zastrzelonych w Gazie przez izraelskiego snajpera, jednym z nich był 13-letni Nahed. Agencja fact-checkingowa Al-Dżaziry, Sanad, badała zbrodnię, w wyniku której Nahedh i jego 20-letni brat Ramez Barbakh zostali zabici rankiem w środę 24 stycznia br. Barbakhowie przygotowywali się do opuszczenia dzielnicy Al-Amal, na zachód od Chan Junis, gdzie mieszkała ich cala rodzina, i udania się dalej na południe Gazy, zgodnie z poleceniem zawartym w ogłoszeniach Avichaya Adraee, arabskojęzycznego rzecznika armii izraelskiej oraz na ulotkach zrzucanych dzień wcześniej w ich dzielnicy. „Nie wiedzieliśmy, co robić” – powiedziała Al-Dżazirze matka chłopców, Islam. „Na początku nie byliśmy nawet pewni tych nakazów ewakuacji, ponieważ sami ich nie widzieliśmy. Staraliśmy się ukryć w naszym domu i zapewnić wszystkim bezpieczeństwo”.

Wreszcie muszę opisać historię, która dotknęła mnie osobiście, przez którą źle sypiam i o której ilekroć myślę, ściska mnie w środku klatki piersiowej. Według dochodzenia przeprowadzonego przez Euro-Med Human Rights Monitor, sześcioletnia palestyńska dziewczynka o imieniu Hind Rajab wraz z bliskimi zginęła w planowanej egzekucji przeprowadzonej przez armię izraelską. Hind wraz z pięciorgiem członków swojej rodziny jechała cywilnym samochodem. W poniedziałek 29 stycznia około godziny 17:00 w dzielnicy Tal al-Hawa w południowo-zachodniej części miasta Gaza znaleźli się w zasięgu bezpośredniego i powtarzającego się ostrzału izraelskiego czołgu. Palestyńskie Towarzystwo Czerwonego Półksiężyca (PRCS) zarejestrowało rozmowę telefoniczną zarówno sześcioletniej Hind, jak i jej kuzynki, 15-letniej Layany Hamady, która jechała tym samym samochodem. Obie dziewczyny zadzwoniły, prosząc o pomoc. Ich cywilny samochód był bowiem otoczony był przez izraelskie czołgi. Nagranie dźwiękowe rozmowy zawiera odgłosy intensywnego ostrzału. Layan zaczęła intensywnie krzyczeć, po czym jej głos ucichł. Dwanaście dni po wezwaniu pomocy, w sobotę 10 lutego, Hind została znaleziona martwa w pojeździe, w którym zginęli również pozostali jej krewni. Tego samego dnia PRCS odnalazło także ciała dwóch swoich ratowników medycznych, Yousefa Zaina i Ahmeda Al-Madhouna, którzy zostali wysłani na ratunek Hind. Akcja ratunkowa, w której zginęli, została podjęta po uzyskaniu zezwolenia od IDF na przejazd.

Taką samą koordynację z wojskiem izraelskim przeprowadzono dla konwoju World Central Kitchen (WCK), a mimo to cały konwój składający się z trzech pojazdów został zaatakowany. W wyniku tego ataku zginęło siedmioro pracowników WCK: palestyński kierowca oraz obcokrajowcy. Wśród pracowników był 36-letni pochodzący z Przemyśla, wolontariusz Damian Soból.