Raport o sytuacji palestyńskich dzieci
Z okazji Dnia Dziecka (20 listopada) Komisja ds. Osób Pozbawionych Wolności i Stowarzyszenie Więźniów Palestyńskich opublikowały raport poświęcony sytuacji palestyńskich dzieci, które – jak wynika z dokumentu – doświadczają cierpienia bezprecedensowego w znanej nam historii.
Poniższy tekst jest streszczeniem tłumaczenia autorstwa Łukasza Wojtysko. Treść raportu dostępna jest na stronie The Commission of Detainees’ Affairs.
Tocząca się wojna i systematyczne operacje eksterminacyjne doprowadziły do męczeńskiej śmierci tysięcy nieletnich. Tysiące odniosło obrażenia, a kolejne tysiące straciły swoich bliskich lub całe rodziny. To okrucieństwo jest konsekwencją trwającej od ponad 400 dni wojny oraz dziesięcioleci ataków na naród palestyński.
Ludobójcze praktyki wobec dzieci
Przemoc wobec więźniów, w tym dzieci i kobiet, aresztowanych oraz przetrzymywanych w izraelskich więzieniach i obozach detencyjnych jest jedną z praktyk ludobójczych stosowanych przez Izrael. Dzieci są torturowane, głodzone, dokonywane są na nich również przestępstwa seksualne i medyczne. Od początku ludobójstwa nasiliły się akcje aresztowań. Na Zachodnim Brzegu zarejestrowano 770 takich przypadków. Ze względu na wojnę oraz trudność w zbieraniu danych, nie da się uzyskać dokładnych informacji dotyczących Strefy Gazy. W izraelskich więzieniach (nie licząc obozów wojskowych) przetrzymywanych jest 270 dzieci.
Świadectwa
Pomimo ograniczeń zespoły prawne zdołały przeprowadzić wizyty w więzieniach Ofer i Megiddo. Spisano dziesiątki świadectw, które dokumentują brutalność stosowaną wobec dzieci. Dane zbierano już wcześniej, między innymi w następstwie powstań ludowych, ale najnowsze statystyki pokazują bezprecedensową eskalację. Udokumentowane zeznania dzieci wskazują, że większość z nich była narażona na jedną lub nawet kilka form systematycznych tortur fizycznych i psychicznych, naruszających prawo, normy międzynarodowe i konwencje dotyczące praw człowieka. W palestyńskich miastach, miasteczkach i obozach dla uchodźców przeprowadzano pozasądowe egzekucje towarzyszące akcjom aresztowań. Strzelano do dzieci celowo i bezpośrednio. Udokumentowano także kilka przypadków, w których izraelscy żołnierze wykorzystywali nieletnich jako zakładników, aby zmusić członków ich rodzin do poddania się. Takim przypadkiem było zatrzymanie trzylatka z miejscowości Beit Liqya w Ramallah.
Okrutne aresztowania
Izraelskie służby wywiadowcze wielokrotnie próbowały zmuszać dzieci do współpracy. Aresztowania są dokonywane późno w nocy przez uzbrojonych żołnierzy szturmujących i niszczących domy. Ranne i chore dzieci przetrzymywano w tragicznych warunkach w ośrodkach detencyjnych. By wywrzeć na nich presję i „przyznanie się do winy” nieletni byli bici, zastraszani, pozbawiani jedzenia i dostępu do toalety na wiele godzin. Zmuszano ich do podpisywania dokumentów w języku hebrajskim, którego nie znają. Osobom cierpiącym na przewlekłe choroby zabierano leki. W wyniku tych brutalnych ataków wiele dzieci zostało rannych. Zgromadzone dane jednoznacznie wskazują, że zbrodnia głodzenia osiągnęła bezprecedensowy poziom, zmuszając ofiary do postu i powodując pogłębiający się głód. To, co administracja więzienna określała mianem „posiłków”, w rzeczywistości nie spełniało nawet podstawowych standardów żywieniowych. Wiemy również, że starsi palestyńscy więźniowie starali się opiekować młodszymi osadzonymi, ale uniemożliwiono te działania.
Epidemia świerzbu
Władze więzienne świadomie pogłębiają kryzys zdrowotny, wykorzystując go jako narzędzie dalszych tortur. Taka polityka doprowadziła do wybuchu epidemii chorób skóry, w szczególności świerzbu. Udokumentowano przypadek dziecka z Jerozolimy, które w wyniku świerzbu zostało zwolnione z więzienia w tragicznym stanie zdrowia. Zwolnienie nastąpiło dopiero po długotrwałych działaniach prawnych, jednak odbyło się na rygorystycznych warunkach, obejmujących areszt domowy oraz zakaz powrotu do rodzinnego domu.
Niesprawiedliwe procesy sądowe
Okupacyjne sądy poddają dzieci stronniczym procesom sądowym, pozbawionym podstawowych zasad sprawiedliwości. Nieletni z Zachodniego Brzegu są sądzeni w izraelskich sądach wojskowych, od lat będących narzędziem represji. Podobne praktyki mają miejsce w izraelskich sądach cywilnych, gdzie sprawy palestyńskich dzieci z Jerozolimy są rozpatrywane na podstawie dyskryminująco stosowanej ustawy o nieletnich. Izraelskie siły okupacyjne wzmocniły politykę aresztów domowych, która zamienia domy w więzienia, a krewnych w strażników, często przy użyciu elektronicznych bransolet i ciągłej inwigilacji. Administracyjne aresztowania osiągnęły liczbę 4343 – poziom przewyższający każdą z intifad. Obecnie około 100 dzieci jest przetrzymywanych w aresztach administracyjnych na podstawie „tajnych akt”. Okupanci nadal przetrzymują także dzieci ze Strefy Gazy, określając je jako „nielegalnych bojowników”. Według izraelskiej administracji więziennej, liczba więźniów ze Strefy Gazy wynosi obecnie 1627.
Dzieci skazywane na dożywocie
W ostatnich latach nasiliły się również działania legislacyjne mające na celu wprowadzenie rasistowskich ustaw. Przykładem jest prawo pozwalające nakładać długie wyroki, sięgające nawet pięciu lat pozbawienia wolności, na osoby poniżej czternastego roku życia. Nie jest to pierwsza tego typu ustawa. Więzione dzieci po osiągnięciu dorosłości w areszcie są często skazywane na dożywocie. Wielu dorosłych osadzonych w izraelskich więzieniach to osoby zatrzymane jeszcze w dzieciństwie.
Sądzenie dzieci w sądach wojskowych
Izrael pozostaje jedynym państwem na świecie, które systematycznie stawia przed sądami wojskowymi od 600 do 700 dzieci rocznie. W obliczu tych faktów międzynarodowy system ochrony praw człowieka musi ponownie zdefiniować swoją rolę. Państwo izraelskie korzysta z wyjątkowego statusu i immunitetu. Ten przywilej pozwala mu na dalsze popełnianie zbrodni, niszczenie całych pokoleń, odbieranie im przyszłości oraz systematyczne wyrządzanie nieodwracalnych szkód fizycznych i psychicznych.
Ilustracja Rysunek z notatników (2024), autorstwa Sohail Salem, pochodzi z wystawy Under Fire w Darat al-Funun, w Ammanie.
Opis wystawy:
Under daily bombardments and forced displacement, artists in Gaza did not stop drawing.
Deprived of water, electricity, fuel, and food, they draw with dry ball pens on school notebooks, medical packages, old paper, using natural dyes, tea, pomegranates, and karkade. They bear witness to the genocidal war they are living, with no end in sight.
Under Fire is a display of drawings by Basil, Raed, Majed, and Sohail, salvaged from the fire of war.
We salute all the artists in Gaza.
We salute all the people in Gaza
